«Το μαγιόξυλο»

Πολλά όμορφα στεφάνια με λουλούδια θα δούμε αύριο Πρωτομαγιά . Εγώ σκέφτηκα να γράψω για το…. μαγιόξυλο. Mε τη φράση , ‘’έπιασες το μαγιόξυλο;’’ πειραζόμασταν και πειράζαμε τα κορίτσια την εποχή της εφηβείας και της νεότητάς μας. Φράση που παραπέμπει στον φαλλό. Έψαξα ως συνήθως να βρω ιστορίες στο internet για να γράψω. Λέω, θα βρω άραγε τίποτε ξεδιάντροπα για το μαγιόξυλο που δεν θα μπορώ να τα γράψω. Απογοητεύτηκα με τις περιγραφές. Το μαγιόξυλο λέει από τον Μεσαίωνα ήταν ένα πράσινο κλαδί με μπουμπούκια από το οποίο κρεμούσανε λουλούδια κορδέλες καρπούς και άλλα διάφορα. Ήταν ο προπομπός του στεφανιού της Πρωτομαγιάς, αφού του πρόσθεσαν με τα λουλούδια χλωρό σκόρδο και κρεμμύδι. Εγώ συμπληρώνω ότι βάζαμε και γαϊδουράγκαθο από τους αγρούς , και ερχόμενοι στο σπίτι , το κρεμάγαμε στην εξώπορτα. Η φράση όμως παρέμεινε να λέγεται σκωπτικά γιατί οι αρραβωνιασμένοι το πρόσφεραν στην αρραβωνιαστικιά τους με τον σχετικ …συμβολισμό. Ας κρατήσουμε λοιπόν τα θετικά του συμβολισμού. Ότι φέρνει καλή τύχη, ειρήνη, ευτυχία, ευωχία και γονιμότητα. Δεν είναι ανάγκη να σπεύσετε με βήμα ταχύ να προϋπαντήσετε τον Μάη, όπως προτρέπει το σχετικό τραγούδι, περπατήστε αργά και ρομαντικά για να απολαύσετε την λουλουδιασμένη φύση, και φτιάξτε στεφάνι με όποια αγριολούλουδα βρείτε.
΄΄Είναι ανθέων εορτή, η πρώτη του Μαίου, το άσμα της νεότητος, η άνοιξις του βίου.
Τον Μάιον σας, ερασταί τρισόλβιοι, χαρείτε, πριν νέφη φθινοπωρινά ερχόμενα ιδείτε…..’’(Στίχοι από ποίημα του ΑΧ. ΠΑΡΑΣΧΟΥ)
                                                                                      Καλό μήνα φίλοι μου.

                                                                                                         ΓΙώργος Σταυρινός